gədə

is. dan.

1. Nökər. <Asya:> Gülçöhrə bir gədəyə aşiq olubdur. Ü. H.. <Əbdürrəhim:> Xanım, doğrudur, mən özüm İskəndər bəyin gədəsini gördüm. N. V.. <Sara bibi:> <Zeynəbin> atası yumurta Heydər kim idi? Murad bəyin qapısının gədəsi deyilmiydi? Qant..

2. dan. Oğlan. <Ana:> Ay Allah, bu gədə lap dəli olacaq. S. Rəh.. <Turac:> Qızlar, amma gədə yamanca pərt oldu. İ. Ə.. // dan. Oğlana müraciət məqamında işlənir. <Hacı Qara:> Gədə, nə danışırsan? Kimin həddi var mənim malımı ala! M. F. A.. <Hacı Həsən:> A gədə, ata arpa verin, yəhər-əsbabı sazlayın. C. M..